pengalaman indah si budak ccu..

da lama x update blog..bkan ape..sekali da lupe password daa..ni pon nsb dpt bkak...
sebnarnye arini sy nk citer kisah sy sndiri sebagai budak ccu...hakhak..budak la kunun...

mse 1st day kerja kat ccu...otak sy blank...masuk wad ccu...sy rsa takot...mesin sna..mesin sni..wayar sna..wayar sini...mcm2 ubat ade kat patinet...owh no!!..boley ke sy kerja kt cni????susahnye...tensen giler time 2...maklomla..msa student mn ada pendedahan kt ccu...ni 1st time dlm idop nih....

nasib saya baek...senior2 sume terer2....wad ccu antara wad yg ssh jgkla...dia lebey kurang icu...cumenya icu is general tp ccu khas utk pesakit jantung yg kritikal...bayangkan budak freshie..bru abes stdy..tnpa post basic...kerja kat wad yg berfungsi utk menyelamatkan organ terpenting manusia..iaitu JANTUNG...susah beb..seriosly..3 bulan pertama sy terlalu tension...senior2 boleh tahan garangla...
kalau xsilap..hari ke 3 sy kt ccu...ada 1 patient yg tgh sembg dgn anak dia tbe2 pengsan...nadi brady(slow)...sy lari tnpa arah tuju...sy panic...xtau nk wat ape...sy pgil dktor..tp lidah sy kelu nk ckp ape dh jd kat patient 2...nsbla doktor 2 paham...malunya sy time 2....senior2 gelakkan sy....huwaa....tp xpe...semangat sy kuat..belajar dr kesalahan itu lebeh baek beb...

sume bdak freshie di beri 1 mentor...mentor sy baek sgt...kire pling mantap la kt c2...sy untung dpt blajar dr dia...senior2 len pon mantap jgk...selalu bg tunjuk ajar..tanye je ape pon..mesti dorang dpt jwb...2 yg saya rsa best sgt...
tp 3 bln pertama kat c2...sy selalu menangis...slalu wt kerja salah...biasalah...budak baru...kadang2 senior2 nek pening dgn gelagat kitorang sorang2...kdg2 sy takot nk pergi kerja sbb takot kena marah dgn senior...diorang slalu tanya soklan mcm2..nek pening sy nk jwb...
lalu..sy berazam utk jd lbih proaktif sbb sy dh mula cintakan ccu...ari2 sy cri mklumat kat internet sdgkn kwn2 sy sume tahu sy ni pling mlas stady msa kt kolej dlu...tp sy nekad..sy nk jd pndai mcm senior2....

hari2 mentor sy bg semangat...senior2 laen pon..kta diorang...sy untung sbb dpt jd bdk ccu...klu wad laen..sy reti ke nk bca ecg???kt ccu..tgk thythm sy dh tau ape jnis rhythm 2...sdgkn dlu..sume ecg sy anggap normal aslkn npk cntek...hakhak...tp...sy blom pndai...byk yg sy perlu bljar...dlm mse 6 bln ni..sy cume blajar basic...2 pon xckop pndai lg...

dekat ccu...bile ada patient ventilator..tiada sehari pon yg sy xkena wat cpr...hari2 kena....tp sy rsa bertuah..klau kt departmen len...jrang2 skli nk rsa pengalamn wat cpr tau..emergency banyak sgt kt ccu...
kalau dlu sy takot..sy bdiri kat balakang..tp skrg sy dh brani tampil kedepan...walaupon still ada rsa takot lg...dan...dekat ccu...sy selalu kena hadapi kematian..saat2 pesakit menghembuskan nafas yg terakhir...sy rsa sayu sgt...bile ajar pesakit mengucap...sebaknya sy rsa..xtau nk ckp betapa sedihnya sy...peritnya nk tahan air mata dr kluar...bile family pesakit menangis meratap...sy xdpt tahan sebak...xsanggup nk tgk...smpaikn kdg2 air mta sy pon bergenang..

dlm masa 6 bln ni jgk...sy dpt rsa pelbagai pengalaman yg indah di ccu...sy dah cintakan wad ccu....
kalau boleh lepas ni sy nak terus kerja kt ccu sbb pengalaman di situ sememangnya cukop indah..

p/s :: skema giler ayat aku..kah2....xleh blahh..

syukurlah kita seorang misi~

misi...
npk lemah lembut....
npk terlalu humble....senyum je sokmo....
klo blh nk bg senyuman yg pling iklas....

misi...sume org cakap kerja misi senang...
ari2 dok kat kaunter....
best kan....padahal diorang xpnh tau mcmana bertungkus lumusnya kita kerja...
xde wktu spesifik utk rehat mcm org laen...
makan pon curi2 masa..
kdg2 kita xsempat makan....
abes shif kul 2 bru dpt mkn tghari...
kdg2 kita blik lewat sbb wad buzy...
tp xpernah kita dapat claim 2 3 jam itu sbgai ot...
2 sume kire halal je....
xpela misi....Allah je yg dpt balas sume nya...

misi...
kite untung tau...
kita kena bersyukur sbb ditakdirkan jd misi...
cbe tgk..berapa ramai yg boleh wat kerja mcm kite??
berapa ramai yg sgup basuh berak ayah ibu sendiri??
sedangkan kita...basuh berak sume org..xkire muda or tua...miskin or kaya...laki or perempuan...
xkira bangsa atau agama...sumenya kita belasah sama je..
org mungkin cakap benda 2 jijik...boleh ke diorang wat cmtu???kalau blh pon mesti seminggu xselera nak makan kan..
tp kite??relex je kan misi...
kita lepas basuh berak org pon still blh makan nasi lepas 2...xde rsa jijik lgsung pon kan...
kadang2 kita tadah muntah orang....erm...xpernah kita buat muke di belakang pon kan misi...

misi..
ari2 kita mandikan pesakit...gune air pnas...siap test dlu tkot kulit pesakit kita melecur...
sedangkan kite??bgun awal2 pg mndi air sejuk cam ais...
kita mndikan pesakit atas katil plak 2...siap boley tukar cadar dan baju pesakit time2 tu jgk..xyah ubah pesakit trun dr katil kan...
hebat la 2 misi...xsemua org tau wat cmtu tau...
dah 2...kita bertungkus lumus buat kerja seblom smpai time melawat...bukan ape..kita just hormat pelawat..xnk ganggu waktu melawat yg ckit tu dgn kerja2 kita..kan2...
sbb 2 org yg datang melawat slu ckp kita xdak keja kan..asyik duk kat kaunter je...
xpelah misi..kita tau apa yg kita buat..bnde baek xyah tunjuk2 kan...

misi...
kita sebok jaga ayah,mak,adik,kakak,nenek,atok orang laen...
padahal bile family kita senirik saket..kite xdapat cuti pon utk jg dorang..
sedih kan misi..
kalau boleh...kita nk jaga family kita sebaik mungkin kan...

misi...
bile tibe time raya...sume org sebok balik kampong...
tp kita..terpaksa korbankan hari yg cukop bermakna itu dgn bekerja...
kadang2 kita menangis kan misi...sbb kita xdapat nak beraya...
kite cume dapat dgr suare mak ayah kat telepon je...mintak ampon pon kot telepon..
xsiapa tau betapa sayunya kita rse time 2 kn..
tp xpelah misi...tgk pesakit kita sihat lg bermakna dr itu sume...
btol x??

misi...
syukurlah kita dapat jadi misi...
kerjalah dgn iklas...
jgn sekali-kali mengeluh...
kita insan yg pling bertuah tau...
so...jgn sia2 kn peluang yg kita dpt ni utk jg seluruh ahli masyarakat dgn sebaik mungkin...

peace (^_^)V